Kerstverhalen van Meneer Zee

De koning wil een Kerstverhaal

Op kerstavond krijgt de koning het in zijn bol en wil hij per se het kerstverhaal horen. De lakeien doen hun best, en ook de rest van het personeel wordt erbij gehaald. Maar niemand krijgt het verhaal verteld zodat de koning de ware toedracht begrijpt. Tot een oude soldaat schoorvoetend het paleis binnen sloft.

De belofte van de Harpspeler

Een verhaal over een man die belooft met Kerst thuis te zijn. Een in het hele land beroemde muzikant wordt door de koning gevraagd voor hem te komen spelen. Hij gaat op weg maar belooft zijn vrouw, zijn kind en zijn kleine bruine hondje dat hij Kerstmis met hen thuis zal vieren. En wat de koning ook probeert om hem bij zich te houden en hoe zwaar de weg naar huis ook is, de harpspeler moet en zal zijn belofte nakomen…

De gelukkige prins

Een bewerking naar het sprookje van Oscar Wilde. Een zwaluw rust even uit op een statig standbeeld en wordt geraakt door de tranen die uit de ogen van het beeld komen. De vogel worstelt met haar verlangen om het warme zuiden op te zoeken of het beeld te helpen. Dit betekent het begin van een verhaal over hulpvaardigheid en opoffering.

De blote ziel van de koning

Een bewerking naar het sprookje van Godfried Bomans. Wanneer koning Isodoor sterft en zijn blote zieltje naar de hemel gaat, stuurt God het terug naar de aarde voor 100 jaar omdat het te bloot is. Het zieltje vindt er niets beters op dan in zijn eigen standbeeld te kruipen om er de honderd jaar in door te brengen.

zie ook: Meneer Krent (Scrooge)

Meneer Zee vertelt ons het verhaal van meneer Krent en meneer Klaploper, geïnspireerd op het wereldberoemde kerstverhaal ‘A Christmas Carol’ van Charles Dickens. Meneer Krent die op kerstavond bezoek krijgt van zijn inmiddels overleden zakenpartner.

Meneer Zee

Doet mensen geloven met wijdopen ogen.

Meneer Zee houdt van vertellen, van het worstelen met woorden, het zoeken van zinnen, terwijl hij ze vormt met zijn mond en met zijn stem, die stijgt en daalt en sluipt en slaat en streelt en af en toe een sprintje trekt. Mensen doen geloven met wijdopen ogen. Prevelende lippen. En een hart dat slaat op het ritme van zijn woorden.

Al meer dan vijftien jaar schuimt Jan de Maeyer als Meneer Zee in Vlaanderen scholen en bibliotheken af met zijn vertellingen, al dan niet opgesmukt met muzikanten, kunstenaars en filosofen. Per jaar kijkt hij meer dan tienduizend luisteraars in de ogen. Hij vertelt voor wiebelkonten van drie, speelvogels van zes, lachbekken van negen, mopperkonten van twaalf, criticasters van vijftien… Kortom: voor alle leeftijden.